Veilig aangekomen!
Door: Riët
Blijf op de hoogte en volg Riët
20 Juli 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Rond 2 uur vanmiddag werd ik het terrein van Goeie Hoop binnen gereden. Helaas zonder Elise (een vriendin waarmee ik deze reis samen zou maken). Donderdagavond laat belde ze mij dat ze door omstandigheden niet meer mee kon. Ze hoopt nu over een maand te komen. Het was voor mij wel even slikken toen ik dit bericht kreeg. Je stelt je in om samen deze reis te maken en ik had nog nooit gevlogen.. Dat ik wel zou gaan, stond voor mij meteen vast. Steeds was ik in de voorgaande week bij deze Bijbeltekst bepaald: ‘’Ik zal u niet begeven en zal u niet verlaten. Wees sterk en heb goeden moed.’’ De Heere zou meegaan en dus zou het goed komen op welke manier dan ook. En dat kwam het ook.
Om 18.15 vertrok ik gisteren vanaf Schiphol. Mijn ouders hadden me gebracht en uitgezwaaid. Dubbele gevoelens: moeilijk om afscheid te nemen, tegelijkertijd ook verlangend naar de periode die voor ligt.
Vannacht moest ik nog overstappen in Istanbul. Ik had gehoord dat dit ook een erg grote vliegbasis is, dus ik hoopte dat ik iemand zou tegenkomen in het vliegtuig die ook dezelfde overstap zou moeten maken. Heel toevallig (niet dus) zaten er 16 Nederlanders in mijn vliegtuig die dezelfde overstap moesten maken. Ze namen mij meteen op in hun groep en ik mocht meehobbelen. Uiteindelijk hobbelde ik zelfs voor ze uit en benoemden ze mij tot hoofd van hun padvindersclub, omdat ik steeds als eerste de aanwijzingen had gevonden. Het was een hele leuke groep, waar het sfeertje goed in zat en ik had er een boel gezelligheid van!
Na nog een tussenlanding in Johannesburg, lande ik vanmiddag om 13.10 in Kaapstad. Daar stonden de vrijwilligers Esther, Willianne en Sharon mij al op te wachten en reden we met z’n vieren naar het Goeie Hoop Huis.
Een warm welkom wachtte me daar. Zodra ik de auto uitkwam kwamen de kids al naar me toe gerend om me een drukkie (knuffel) te geven. Prachtige bruine ogen keken me aan. Het schoot door me heen toen ik in die kinderogen keek: wat is er allemaal met jou al gebeurd?
De kinderen oefenden om mijn naam goed uit te spreken. Hier heet ik auntie Riët. Hun namen moet ik helemaal nog flink op gaan oefenen. Dramatisch: vaak moeilijk uitspreekbare namen, zoveel kinderen en dan lijken ze ook nog eens zo op elkaar. Maar we gaan ons best doen! Ook met de huismoeders heb ik kennisgemaakt. Zelfs de projectleiders Erwin en Ida kwamen even langs op hun vrije dag.
Op mijn kamer aangekomen lag er al een welkomstkaart van de meiden op me te wachten met een verassende tekst erop. Opnieuw een bevestiging dat de Heere met me mee is gegaan. Hij is en blijft de Getrouwe.
De bovenverdieping van het huis is trouwens voor de vrijwilligers. We hebben een gemeenschappelijke kamer, keuken en douche en een eigen slaapkamer.
Vandaag bleek ik werkelijk met mijn neus in de boter te vallen. Vanuit mijn slaapkamerraam kijk ik uit op een wei, waar precies vanmiddag het varken beviel van 9 biggetjes. De kids waren in alle staten natuurlijk.:) Verder is het uitzicht hier ook prachtig. Echt genieten!
Het klikt gelijk met de andere drie vrijwilligers, dus dat is heel fijn. Mij werden ook de taken verteld die vrijwilligers op moeten gaan pakken. Ik werd helemaal enthousiast. Bij een aantal taken kan ik zo ontzettend goed mijn vooropleiding SPH gaan gebruiken. Kan niet wachten om aan de slag te gaan, maar nu eerst maar eens een relatie en band met de kinderen op gaan bouwen! Haha, toen ik mijn tas aan het uitpakken was kwam Esther vertellen dat ze van een kind tegen mij moest zeggen: I love you.
Vanavond vroeg naar bed, want gaar ben ik wel van de reis. Morgen is het zondag. Ik ben benieuwd hoe de kerkdienst hier verloopt. Jullie in Nederland ook allemaal een hele goede zondag toegewenst!!
Om 18.15 vertrok ik gisteren vanaf Schiphol. Mijn ouders hadden me gebracht en uitgezwaaid. Dubbele gevoelens: moeilijk om afscheid te nemen, tegelijkertijd ook verlangend naar de periode die voor ligt.
Vannacht moest ik nog overstappen in Istanbul. Ik had gehoord dat dit ook een erg grote vliegbasis is, dus ik hoopte dat ik iemand zou tegenkomen in het vliegtuig die ook dezelfde overstap zou moeten maken. Heel toevallig (niet dus) zaten er 16 Nederlanders in mijn vliegtuig die dezelfde overstap moesten maken. Ze namen mij meteen op in hun groep en ik mocht meehobbelen. Uiteindelijk hobbelde ik zelfs voor ze uit en benoemden ze mij tot hoofd van hun padvindersclub, omdat ik steeds als eerste de aanwijzingen had gevonden. Het was een hele leuke groep, waar het sfeertje goed in zat en ik had er een boel gezelligheid van!
Na nog een tussenlanding in Johannesburg, lande ik vanmiddag om 13.10 in Kaapstad. Daar stonden de vrijwilligers Esther, Willianne en Sharon mij al op te wachten en reden we met z’n vieren naar het Goeie Hoop Huis.
Een warm welkom wachtte me daar. Zodra ik de auto uitkwam kwamen de kids al naar me toe gerend om me een drukkie (knuffel) te geven. Prachtige bruine ogen keken me aan. Het schoot door me heen toen ik in die kinderogen keek: wat is er allemaal met jou al gebeurd?
De kinderen oefenden om mijn naam goed uit te spreken. Hier heet ik auntie Riët. Hun namen moet ik helemaal nog flink op gaan oefenen. Dramatisch: vaak moeilijk uitspreekbare namen, zoveel kinderen en dan lijken ze ook nog eens zo op elkaar. Maar we gaan ons best doen! Ook met de huismoeders heb ik kennisgemaakt. Zelfs de projectleiders Erwin en Ida kwamen even langs op hun vrije dag.
Op mijn kamer aangekomen lag er al een welkomstkaart van de meiden op me te wachten met een verassende tekst erop. Opnieuw een bevestiging dat de Heere met me mee is gegaan. Hij is en blijft de Getrouwe.
De bovenverdieping van het huis is trouwens voor de vrijwilligers. We hebben een gemeenschappelijke kamer, keuken en douche en een eigen slaapkamer.
Vandaag bleek ik werkelijk met mijn neus in de boter te vallen. Vanuit mijn slaapkamerraam kijk ik uit op een wei, waar precies vanmiddag het varken beviel van 9 biggetjes. De kids waren in alle staten natuurlijk.:) Verder is het uitzicht hier ook prachtig. Echt genieten!
Het klikt gelijk met de andere drie vrijwilligers, dus dat is heel fijn. Mij werden ook de taken verteld die vrijwilligers op moeten gaan pakken. Ik werd helemaal enthousiast. Bij een aantal taken kan ik zo ontzettend goed mijn vooropleiding SPH gaan gebruiken. Kan niet wachten om aan de slag te gaan, maar nu eerst maar eens een relatie en band met de kinderen op gaan bouwen! Haha, toen ik mijn tas aan het uitpakken was kwam Esther vertellen dat ze van een kind tegen mij moest zeggen: I love you.
Vanavond vroeg naar bed, want gaar ben ik wel van de reis. Morgen is het zondag. Ik ben benieuwd hoe de kerkdienst hier verloopt. Jullie in Nederland ook allemaal een hele goede zondag toegewenst!!
-
20 Juli 2013 - 19:21
Gertrude:
Ha Riet,
Wat ontzettend fijn dat de reis zo is meegevallen! En wat een hartelijk welkom!
Geniet ervan meid, en een goede eerste zondag daar toegewenst!
Liefs van Gertrude -
20 Juli 2013 - 19:58
Marjolein:
Hee Riët,
Fijn dat je er bent!
En wat moedig om toch te gaan, ook al moest je onverwacht alleen..! Viel het vliegen een beetje mee?
Ga lekker genieten van je periode daar!
Groetjes,
Marjolein -
20 Juli 2013 - 20:24
Denise:
Lieve Riet!
Fijn om te lezen dat je veilig aangekomen bent en hartelijk welkom bent geheten! Neem lekker de tijd om te acclimatiseren en te wennen aan je nieuwe home! Je bent een topper.
Liefs, Denise -
20 Juli 2013 - 20:26
Denise:
Mooie foto's ook! Leuk om te zien :) X -
20 Juli 2013 - 20:38
Ds. C. Sonnevelt:
Veilig aangekomen... Reden tot dankbaarheid!
Vol goede moed... Houden zo!
En morgen...? Steeds maar handen vouwen!
Een hartelijke groet, ook namens mijn vrouw. -
21 Juli 2013 - 11:58
Janine:
Hoi Riët,
Toppertje, helemaal alleen en toch alweer de moederlijke gevoelens voor een hele groep! ;) Fijn om te lezen dat je veilig aangekomen bent! Hartverwarmend, al die mooie bruine ogen. Ik ga je volgen, veel zegen toegewenst in het werk dat je daar gaat doen. Zo mooi dat je Gods liefde daar mag gaan verspreiden, zullen voor je bidden. Geniet van alles wat je ziet, laat je hart spreken!
Liefs,
Janine van der Maas - van Asselt -
22 Juli 2013 - 10:58
Eline:
Hee Riët,
Fijn dat je goed bent aangekomen! Oeh, dat was even spannend om onverwachts alleen te reizen! Gelukkig heeft God je geholpen.:)
Liefs,
Eline -
22 Juli 2013 - 20:01
Jan En Nelline:
Dag Riët,
Fijn om te lezen dat je goed bent aangekomen. We hebben steeds aan je gedacht. We hopen dat je een fijne tijd hebt met die kinderen.
Groetjes Jan, Nelline en Charlotte -
23 Juli 2013 - 14:00
Tineke:
Ha riet,
Wat fijn om te lezen dat je een goede reis hebt gehad en ook een warm onthaal.
Heel veel suc6 in het werk en we zien al weer uit naar je volgende verslag.
Liefs tineke -
23 Juli 2013 - 20:10
Pauline:
Ha lieve meid,
Wat kan je toch weer heerlijk beeldend schrijven....ik zie je daar al helemaal gaan! En je ziet in zoveel dingen dat God zo dicht bij je is. Heel veel plezier he. En geef die kids maar een hele hoop knuffels extra van mij erbij...wat n schatjes om te zien en dat ze gelijk al van je houden...heerlijk;-)
Blijf maar veel schrijven want dan voel je niet zo ver weg en het is heerlijk om zo een beetje met je mee te kunnen genieten.
Veel liefs van Jaap en Paud -
24 Juli 2013 - 09:55
Niek Walhout:
Ha Riët,
Fijn dat je een goede reis achter de rug heb. Al een beetje gewend daar?
Een goede en gezegdende tijd toegewenst.
Groet,
(ook namens vrouw en kids)
Niek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
