Ons gaan baie lekker
Door: Riët
Blijf op de hoogte en volg Riët
25 Juli 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Heey allemaal!
Hebben jullie ook het idee dat de vorige blog drie maanden geleden geschreven is? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat ik hier nog niet eens een week ben. Ongelofelijk wat je per dag meemaakt! Laat ik dan dus maar bij het begin beginnen.
Zondag twee keer naar de kerk. Anders dan in Nederland, maar ook in het Zuid-Afrikaans kreeg ik echt nog mooie en nieuwe dingen te horen. Al kreeg ik niet heel veel mee, omdat je ’s ochtends politie-agentje speelt om de kids een beetje kerks te houden en het Zuid-Afrikaans niet helemaal goed volgt. Ben daarom dus blij dat ik door de week gewoon de preken van de eigen gemeente na kan luisteren!
’s Middags lekker met de kinderen meegespeeld en jawel al(!) hun namen geleerd. Zo geweldig om te zien hoe zij ervan genieten als je in hen investeert. Een van onze ‘’pubers’’ nam me zelfs al in vertrouwen om een stuk levensverhaal te vertellen. Een verhaal waarvan het mij te onmogelijk lijkt om dat allemaal mee te moeten dragen. Hier is het realiteit.
Hartbrekend werd dat ’s avonds in de kerk ook duidelijk. Het kind naast mij begon zichzelf te beschadigen met haar nagels. Toen we haar handen vastpakten, begon ze te beven en de tranen rolden over haar wangen. Later vertelde ze dat al de ‘’bad memories’’ weer de kop opstaken in haar gedachten. Op zo’n moment zou ik zo graag al dat ‘hartzeer’ bij de kinderen weg willen nemen. Tegelijkertijd besef je ook meer dan ooit dat ik dat niet kan. En wat is het dan fijn om het bij een ander Adres te brengen, Die dat wel kan!
Maandag heb ik weer veel met de kinderen opgetrokken om ze beter te leren kennen. Ook heb ik een gesprek gehad met Ida (één van de projectleiders) over het reilen en zeilen bij Goeie Hoop en mijn taken. Naast de vaste taken als het ondersteunen van de huismoeders en schoolrijden, ga ik ook speltherapie geven, emotionele intelligentielessen, huiswerkbegeleiding en ondersteunen met de kinderbijbelclubs.
Van de week heb ik al heel wat gereden hier. Het is hier natuurlijk links rijden, met ook het stuur aan de linkse kant etc. Echt werkelijk even helemaal andersom gaan denken. Willianne heeft me even ingereden en we hebben heel hard gelachen om mijn blunders. Bijvoorbeeld de ruitenwissers aanzetten in plaats van de richtingaanwijzers. Maar wat wil je als alles aan de andere kant zit he! Ook qua verkeersregels is het totaal anders, maar na een weekje heb ik dat gelukkig wel aardig door. En het hellingtrekken niet te vergeten. In Nederland had ik dat helemaal niet goed onder de knie. Hier zijn het alleen maar heuvels en bergen, dus hellingtrekken kun je in Nederland nu rustig aan me over gaan laten. Maandagmiddag ben ik trouwens nog even samen met Esther naar het strand van Gordon’s Bay geweest. We hadden allebei even een paar uur vrij en het is maar 10 minuten rijden. Dus zo heb ik voor het eerst in mijn leven aan een prachtige blauwe oceaan gestaan!
Denk nou niet na de voorgaande zinnen dat ik hier niets doe, want dinsdag en woensdag was het druk en hard werken. Heb veel op de baby-unit meegedraaid en ook op de play-ground gestaan. Zo ontzettend mooi dat ik hier nog maar zo kort ben en de kinderen me al zo helemaal in hun midden hebben opgenomen en me vertrouwen! Ze komen naar me toe om geknuffeld te worden, dingen te vertellen, troost te zoeken, samen te bidden…
Heb woensdag ook een heerlijke ‘’loveletter’’ gekregen van een van onze beginnende pubertjes. De kinderen zijn hier blij en dankbaar dat ik er ben en laten dat op alle manier merken. ‘’I like you auntie’’,’’ I love you’’ of ‘’You’re my mom’’. Blij en dankbaar om hier te zijn ben ik zelf net zo goed! Ik mag geven en misschien nog wel veel meer ervoor terug ontvangen.
Al mis ik jullie Nederlanders stiekem ook wel diep in mijn hart hoor! ;)
Ik geniet ook echt van het contact met de andere vrijwilligers. De opmerkingen vliegen de hele dag over en weer. Zeker ’s avonds als we allemaal na 20.00 uur klaar zijn met werken en we gezellig kletsen of een spelletje doen. We lachen ontzettend veel met elkaar. Ook wel een manier om het werk hier vol te kunnen houden en het zo van je af te kunnen zetten.
Vandaag was mijn vrije dag. Dit omdat ik anders nooit een ‘’rustdag’’ zou hebben. Van half 12 tot half 3 hadden Willianne, Esther en Sharon ook even geen taken, dus zijn we de auto ingesprongen en naar een natuurreservaat gereden. We mochten gratis naar binnen toen ze ons ‘’Goeie Hoop logo’’ zagen. Daar hebben we gewandeld en geklommen, veel gezelligheid gehad en vooral onwijs van de natuur genoten. Het is hier zo mooi, ik blijf mijn ogen uitkijken!
Vanmiddag ook nog mee geweest met Lydia (de zus van Ida) naar een krottenwijk om daar kinderen op te zoeken. Volgende week beginnen we met een nieuwe bijbelclub daar. Ik heb lolly’s uitgedeeld en de kids zijn van plan om volgende week weer te komen als we er bijbelclub houden!
Zo meteen gaan we eten bij een mensen uit de kerk. Zondag zijn we door hun uitgenodigd.
Trouwens in Nederland is het warm, ne? Nou, hier in Afrika ben ik aan het rillen. Als de zon doorkomt is het wel gauw zo’n 20 graden, maar het is de afgelopen dagen veel bewolkt geweest. Dan zit je toch op een temperatuurtje van 13 graden. Buiten even koud als binnen, want hier is geen verwarming of isolatie in het huis. Dikke truien en geitenwollen sokken dat ik aan heb..!
Bij de foto’s zien jullie ook nog een paar foto’s van mijn kamer hier. Ook een muur waaraan al mijn kaartjes en foto’s hangen die ik in Nederland heb gekregen. De muur is nog lang niet vol en de post doet er minstens drie weken over..hint hint hint!
Mijn postadres is:
Riët Blok
Postnet Suite #80
Private Bag x4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
Nou jullie zijn weer aardig uitgebreid bijgekletst! Maandag gaat jammer genoeg Willianne weer naar huis, nadat zij 8 maanden hier geweest is. Ik kijk dus wel wanneer ik tijd heb om weer een blog te schrijven. Maar ach, per dag maar leven en iedere dag mag ik gelukkig weer beginnen met handen vouwen.
Allemaal weer het beste toegewenst! Vind jullie reacties trouwens ook superleuk om te krijgen op mijn blogs!
Hebben jullie ook het idee dat de vorige blog drie maanden geleden geschreven is? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat ik hier nog niet eens een week ben. Ongelofelijk wat je per dag meemaakt! Laat ik dan dus maar bij het begin beginnen.
Zondag twee keer naar de kerk. Anders dan in Nederland, maar ook in het Zuid-Afrikaans kreeg ik echt nog mooie en nieuwe dingen te horen. Al kreeg ik niet heel veel mee, omdat je ’s ochtends politie-agentje speelt om de kids een beetje kerks te houden en het Zuid-Afrikaans niet helemaal goed volgt. Ben daarom dus blij dat ik door de week gewoon de preken van de eigen gemeente na kan luisteren!
’s Middags lekker met de kinderen meegespeeld en jawel al(!) hun namen geleerd. Zo geweldig om te zien hoe zij ervan genieten als je in hen investeert. Een van onze ‘’pubers’’ nam me zelfs al in vertrouwen om een stuk levensverhaal te vertellen. Een verhaal waarvan het mij te onmogelijk lijkt om dat allemaal mee te moeten dragen. Hier is het realiteit.
Hartbrekend werd dat ’s avonds in de kerk ook duidelijk. Het kind naast mij begon zichzelf te beschadigen met haar nagels. Toen we haar handen vastpakten, begon ze te beven en de tranen rolden over haar wangen. Later vertelde ze dat al de ‘’bad memories’’ weer de kop opstaken in haar gedachten. Op zo’n moment zou ik zo graag al dat ‘hartzeer’ bij de kinderen weg willen nemen. Tegelijkertijd besef je ook meer dan ooit dat ik dat niet kan. En wat is het dan fijn om het bij een ander Adres te brengen, Die dat wel kan!
Maandag heb ik weer veel met de kinderen opgetrokken om ze beter te leren kennen. Ook heb ik een gesprek gehad met Ida (één van de projectleiders) over het reilen en zeilen bij Goeie Hoop en mijn taken. Naast de vaste taken als het ondersteunen van de huismoeders en schoolrijden, ga ik ook speltherapie geven, emotionele intelligentielessen, huiswerkbegeleiding en ondersteunen met de kinderbijbelclubs.
Van de week heb ik al heel wat gereden hier. Het is hier natuurlijk links rijden, met ook het stuur aan de linkse kant etc. Echt werkelijk even helemaal andersom gaan denken. Willianne heeft me even ingereden en we hebben heel hard gelachen om mijn blunders. Bijvoorbeeld de ruitenwissers aanzetten in plaats van de richtingaanwijzers. Maar wat wil je als alles aan de andere kant zit he! Ook qua verkeersregels is het totaal anders, maar na een weekje heb ik dat gelukkig wel aardig door. En het hellingtrekken niet te vergeten. In Nederland had ik dat helemaal niet goed onder de knie. Hier zijn het alleen maar heuvels en bergen, dus hellingtrekken kun je in Nederland nu rustig aan me over gaan laten. Maandagmiddag ben ik trouwens nog even samen met Esther naar het strand van Gordon’s Bay geweest. We hadden allebei even een paar uur vrij en het is maar 10 minuten rijden. Dus zo heb ik voor het eerst in mijn leven aan een prachtige blauwe oceaan gestaan!
Denk nou niet na de voorgaande zinnen dat ik hier niets doe, want dinsdag en woensdag was het druk en hard werken. Heb veel op de baby-unit meegedraaid en ook op de play-ground gestaan. Zo ontzettend mooi dat ik hier nog maar zo kort ben en de kinderen me al zo helemaal in hun midden hebben opgenomen en me vertrouwen! Ze komen naar me toe om geknuffeld te worden, dingen te vertellen, troost te zoeken, samen te bidden…
Heb woensdag ook een heerlijke ‘’loveletter’’ gekregen van een van onze beginnende pubertjes. De kinderen zijn hier blij en dankbaar dat ik er ben en laten dat op alle manier merken. ‘’I like you auntie’’,’’ I love you’’ of ‘’You’re my mom’’. Blij en dankbaar om hier te zijn ben ik zelf net zo goed! Ik mag geven en misschien nog wel veel meer ervoor terug ontvangen.
Al mis ik jullie Nederlanders stiekem ook wel diep in mijn hart hoor! ;)
Ik geniet ook echt van het contact met de andere vrijwilligers. De opmerkingen vliegen de hele dag over en weer. Zeker ’s avonds als we allemaal na 20.00 uur klaar zijn met werken en we gezellig kletsen of een spelletje doen. We lachen ontzettend veel met elkaar. Ook wel een manier om het werk hier vol te kunnen houden en het zo van je af te kunnen zetten.
Vandaag was mijn vrije dag. Dit omdat ik anders nooit een ‘’rustdag’’ zou hebben. Van half 12 tot half 3 hadden Willianne, Esther en Sharon ook even geen taken, dus zijn we de auto ingesprongen en naar een natuurreservaat gereden. We mochten gratis naar binnen toen ze ons ‘’Goeie Hoop logo’’ zagen. Daar hebben we gewandeld en geklommen, veel gezelligheid gehad en vooral onwijs van de natuur genoten. Het is hier zo mooi, ik blijf mijn ogen uitkijken!
Vanmiddag ook nog mee geweest met Lydia (de zus van Ida) naar een krottenwijk om daar kinderen op te zoeken. Volgende week beginnen we met een nieuwe bijbelclub daar. Ik heb lolly’s uitgedeeld en de kids zijn van plan om volgende week weer te komen als we er bijbelclub houden!
Zo meteen gaan we eten bij een mensen uit de kerk. Zondag zijn we door hun uitgenodigd.
Trouwens in Nederland is het warm, ne? Nou, hier in Afrika ben ik aan het rillen. Als de zon doorkomt is het wel gauw zo’n 20 graden, maar het is de afgelopen dagen veel bewolkt geweest. Dan zit je toch op een temperatuurtje van 13 graden. Buiten even koud als binnen, want hier is geen verwarming of isolatie in het huis. Dikke truien en geitenwollen sokken dat ik aan heb..!
Bij de foto’s zien jullie ook nog een paar foto’s van mijn kamer hier. Ook een muur waaraan al mijn kaartjes en foto’s hangen die ik in Nederland heb gekregen. De muur is nog lang niet vol en de post doet er minstens drie weken over..hint hint hint!
Mijn postadres is:
Riët Blok
Postnet Suite #80
Private Bag x4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
Nou jullie zijn weer aardig uitgebreid bijgekletst! Maandag gaat jammer genoeg Willianne weer naar huis, nadat zij 8 maanden hier geweest is. Ik kijk dus wel wanneer ik tijd heb om weer een blog te schrijven. Maar ach, per dag maar leven en iedere dag mag ik gelukkig weer beginnen met handen vouwen.
Allemaal weer het beste toegewenst! Vind jullie reacties trouwens ook superleuk om te krijgen op mijn blogs!
-
25 Juli 2013 - 18:31
Hanke:
Super om je verhalen te lezen Riët!
Ik krijg er steeds meer zin in! Tot over 7 weken:)
Liefs, Hanke -
25 Juli 2013 - 21:45
Gertrude:
Ha zussie,
Wat beleef jij daar veel!
En wat mooi dat je deze kinderen zoveel vreugde kan geven.
Je hebt echt wel heel afwisselend werk daar he, dat maakt het denk ik wel heel mooi, en ook dat de tijd vliegt.
Fijn dat je ook goed met de andere meiden kunt opschieten, en zo met elkaar van de omgeving kunt genieten.
Wij denken vaak aan je, en hebben het dan over je, hoe zou het met Riet zijn?
Leuk dat je zo uitgebreid over je ervaringen schrijft, dan blijven we goed op de hoogte!
Het allerbeste toegewenst hoor!
Een dikke knuffel van mij en Jan, Joost Julia en Sophietje
-
26 Juli 2013 - 12:21
Pauline:
Wow zo tof hoe snel die kids jou in hun hart sluiten! En tof dat we een adres hebben....we zullen is kijken wat we daar mee gaan doen :D
Enjoy! -
26 Juli 2013 - 22:19
Corne:
Ha riet leuk om te lezen. Wij zitten in de tuin te genieten van een warme avond. Groeten van ons. -
26 Juli 2013 - 22:28
Jacoline:
Heej lieve Riët!
Wauw, wat heb jij al mooie dingen meegemaakt daar in 1 week tijd! Erg leuk om je verhalen te lezen.
Volgens mij heb jij de harten van die kids nu al gestolen, en zij de jouwe..;)
Maar ik geloof dat het soms ook best heftig kan zijn als kinderen hun verhaal vertellen. Mooi dat je er voor hen kunt zijn en dat je ze bij God kunt brengen.
Heel veel zegen bij alles wat je doet. God is met je, dat geloof ik zeker en lees ik ook terug in je verhalen.
Geniet van het mooie landschap en alles wat je meemaakt!
Ik kijk weer uit naar je volgende verhaal.
Liefs, Jac -
29 Juli 2013 - 06:45
Niek W:
H -
29 Juli 2013 - 06:48
Niek W:
Hoi Riët,
Wat een verhaal weer. Leuk om het te lezen, maar (mij lijkt) nog mooier om het allemaal mee te maken.
Hier is het warm inderdaad, met af en toe een flinke onweersbui ter afwisseling.
Het beste met alles wat je doet.
Groet,
Niek
(vorige bericht was een foutje, sorry) -
29 Juli 2013 - 17:12
Anneleen:
Haa Riet!
Bedankt voor je blogs. Ik wacht af op het volgende verhaal!
Groetjes,
Anneleen -
29 Juli 2013 - 19:43
Miranda G. (CHE):
Hee Riet,
Ook ik ben je aan het volgen hoor! Wat een mooie verhalen schrijf
je zeg, gaaf om zo een kijkje te nemen in het werk wat je daar doet.Ik vertrek half oktober met een vriendin naar Immanuels Haven, dat ligt erg vlakbij
Goeie Hoop dus ik ga je in Afrika zien en tot dan blijf ik je op deze manier volgen!
xx -
30 Juli 2013 - 19:49
Inge Looijen:
lieve Riet,
Wat fijn dat je zo met deze kinderen mag omgaan!
strooi het zaad van Gods woord maar biddend,wie weet in welk hart het mag uitspruiten!
volg je reisverslagen met veel intresse,de mail van vorige week is denk ik mislukt?
Hier kan het heel warm zijn, maar ik hoop dat we vanbinnen nog veel warmer mogen zijn
om de uitbreiding van Zijn Koninkrijk !
houdt goede moed en ontvang baie groeties van
INGE -
30 Juli 2013 - 22:09
Marjon :
hoi zus,
Ik was vergeten op welke site je,je reisverslagen zette. Ik was net op verjaardag bij Gertrude geweest en heb het even gevraagd. Dus hebben Martin en ik net samen alles gelezen. Echt heel fijn, interessant of hoe zeg je dat om alles te lezen. Dan kunnen we zo toch nog met je meeleven! Ook heel leuk de foto´s van alles dan kun je beter een voorstelling maken van hoe het allemaal is daar! Die arme kinderen, zorg er maar goed voor! Maar ik lees dat je dat al wel doet! Het beste toegewenst van ons allemaal!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
